„Nie jest tak, że coś jest trudne i dlatego nie śmiemy tego zrobić; jest tak, że nie śmiemy czegoś zrobić i dlatego to jest trudne”
Seneka
Szukałem stolika dla mnie, mojej żony i naszych dzieciaków. Znalazłem taki niedaleko wyjścia z restauracji. Obok nas siedziała trzyosobowa rodzina. Nic nadzwyczajnego, małżeństwo z małym dzieckiem. Zwróciłem jednak na nich uwagę ponieważ było w nich coś charakterystycznego. Rozmawiali po angielsku używając przy tym specyficznego, charakteryzującego Brytyjczyków akcentu. Druga rzecz, która w jeszcze większym stopniu mnie zastanowiła to fakt, że zarówno kobieta i mężczyzna byli otyli. To się jednak zdarza. Są różne powody nadwagi. Czasami jest to choroba, problemy z układem pokarmowym, przemianą materii, gospodarką hormonalną. Czasami jednak wynika to z niewłaściwego trybu życia, braku ruchu w połączeniu z obżarstwem. Zerknąłem na ich talerze i zauważyłem na nich jedzenie, którego ilości wydawały mi się nadmierne (używam tutaj delikatnego słowa). Tego było naprawdę, naprawdę dużo. To był typowy brytyjski posiłek: frytki, smażony bekon, na talerzach dominowały tłuste rzeczy. Warzyw praktycznie nie było. Ich córka pomimo tego że może była trzy-, czterolatką miała taki sam „zestaw obiadowy”. Brytyjczycy, podobnie jak Amerykanie należą do jednych z najbardziej ekstremalnie „otyłych” społeczeństw. Jeżeli miałeś okazję być czy to w Stanach Zjednoczonych, czy też w Anglii to zapewne spotykałeś się z tym smutnym zjawiskiem. Jaki jest główny powód takiego stanu rzeczy? Większość z tych osób ma po prostu złe nawyki żywieniowe, które wpajają również swoim dzieciom już od najmłodszych lat. Tak właśnie uczy się dziecko. Poprzez naśladowanie osób, które są dla niego autorytetem, czyli rodziców, najbliższych, nauczycieli, a kiedy są w okresie dorastania to również rówieśników i różnych idoli. Na tej podstawie budują swoje nawyki, przekonania (chcesz poczytać więcej na ten temat to kliknij TUTAJ).
Dorosły człowiek uczy się inaczej niż dziecko. Zdecydowanie rzadziej naśladuje, powiela zachowania innych. Swoją wiedzę zdobywa głównie poprzez własne doświadczenia, filtrując jednak to co dla niego jest ważne i godne uwagi, a co należy pominąć, jak najszybciej zapomnieć. Tym filtrem są nasze własne wartości i przekonania. To one podpowiadają nam, co należy zapisać na naszym „twardym dysku”, a co wykasować. Zapamiętywanie określonych zdarzeń, doświadczeń jest wprost proporcjonalne do poziomu odczuć emocjonalnych, które temu towarzyszą. Im emocje są większe, tym łatwiej pamiętamy to co im towarzyszy. Wraz z upływam lat nasza wiedza oparta na przekonaniach staje się coraz bardziej ugruntowana i trudniejsza do zmiany. Tak jak korzenie, które wrastają coraz głębiej w glebę wraz z tym, jak drzewo rośnie. Tym samym, im jesteśmy starsi zmiana przekonań, nawyków staje się coraz trudniejsza. Czy ta zmiana jest jednak możliwa? Mamy tutaj pewien proces, którego zrozumienie stanowi klucz do sukcesu. Zanim go jednak opiszę to chciałbym, abyś zastanowił się nad poniższym pytaniem.
Czy wiesz co to są tajemnicze „molekuły higieny” znajdujące się w jednym z bardzo popularnych detergentów, albo E150d i kwas fosforowy będący składnikiem jednego najpowszechniej spożywanych napojów? Oglądając różne reklamy dostajemy masę informacji, których zapamiętywanie do niczego nam się nie przyda. Dlatego szybko usuwamy je z naszej świadomości. To m.in. dlatego coraz bardziej stajemy się „odporni” na nową wiedzę. Reklamodawcy wiedzą o tym, dlatego bombardują nas wielokrotnie tą samą informacją wykorzystując różne nośniki reklamowe. Dzięki temu zwiększają szansę zapamiętania przez nas akurat tego konkretnego produktu lub marki. Niektóre z haseł reklamowych tak często były powtarzane, że weszły do naszej mowy potocznej. W natłoku różnych informacji są jednak takie rzeczy, które należy zapamiętać. Przykład? Proszę bardzo. Czy wiesz co to jest Aspartam? To jeden z najpopularniejszych słodzików, wykorzystywanych w wielu produktach, które być może spożywasz na co dzień (zerknij na opis składników w artykułach spożywczych z napisem Light), reklamowany jako substytut cukru, bardzo podobny w smaku, ale niskokaloryczny. Być może nie wiesz, że nadal trwają dyskusje nad tym, czy jest on bezpieczny dla zdrowia. Pomimo tego, że ten składnik jest powszechnie dodawany do wielu artykułów to niektóre badania sugerują, że nadmierne spożywanie tego produktu może zwiększać ryzyko zachorowania na raka m.in. mózgu. Hmmm…. myślę, że warto o tym wiedzieć kupując następnym razem artykuł właśnie z tym składnikiem.
Wróćmy teraz do procesu nauczania dorosłego człowieka. Być może jeszcze przed chwilą, nie wiedziałeś co to jest Aspartam i jaki ma wpływ na Twoje zdrowie. To był ten moment, kiedy byłeś na poziomie tzw. nieświadomej niekompetencji. To jest pierwszy poziom nauczania dorosłego człowieka, kiedy po prostu czegoś nie wiemy. Nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy, a skoro tak jest to nawet nie myślimy o tym, aby się tego czegoś nauczyć, zrozumieć, doświadczyć, zmienić.
Drugi poziom to jest świadoma niekompetencja. Dowiedziałeś się czym jest Aspartam, w związku z tym być może będziesz chciał zdobyć jeszcze więcej informacji na ten temat szukając w internecie, czytając na ten temat artykuły. Będąc na tym poziomie już wiem, że czegoś nie wiem, ale nadal nie potrafię tego zastosować w swoim życiu. Przypomnij sobie, kiedy widziałeś inne osoby jeżdżące samochodem, ale sam nie potrafiłeś prowadzić auta. Wówczas nie wiedziałeś jak się uruchamia silnik, zmienia biegi, nie znałeś zasad ruchu drogowego. To właśnie w tym momencie byłeś świadomie niekompetentny. Podobnie jest z językami, programami komputerowymi i całą masą wiedzy, o której wiesz, ale jej nie znasz. Kiedy jednak stwierdzasz, że chcesz się nauczyć jeździć autem lub poznać nowy język obcy wówczas znajdujesz na tyle dużo motywacji w sobie, aby zapisać się na kurs, szkolenie w trakcie którego zdobywasz wiedzę. Uczysz się.
To właśnie między świadomą niekompetencją, a świadomą kompetencją kluczowe jest poszukanie w sobie ZANGAŻOWANIA, aby przejść z myślenia o zrobieniu czegoś do działania (jak budować motywację czytaj TUTAJ). Kiedy rozpoczynasz naukę przechodzisz na trzeci poziom świadomiej kompetencji. W trakcie zdobywania wiedzy już wiesz, jak coś robić, już wiesz jak jeździć samochodem, potrafisz posługiwać się językiem obcym, ale nadal robisz to jeszcze trochę nieporadnie. Popełniasz błędy gramatyczne w trakcie mówienia lub zapominasz słówek. Prowadząc auto to wjedziesz przypadkowo na krawężnik, albo silnik zgaśnie Ci na środku skrzyżowania. Na poziomie świadomej kompetencji MASZ PRAWO POPEŁNIAĆ BŁĘDY. To jest proces nauki w trakcie którego możesz się potknąć, zapomnieć. To jest naturalne, każdy z nas przechodzi przez ten okres. Będąc jednak konsekwentnym i cierpliwym (tutaj szczególnie potrzebna jest MOTYWACJA), powtarzając wielokrotnie daną czynności zaczynasz uczyć się nowego nawyku (bardzo często odsuwając na boczny tor stary, który staje się bezużyteczny). W pewnym momencie nową czynność zaczynasz robić kompletnie nieświadomie, nawet nie zastanawiając się nad tym, że to robisz. Kiedy prowadzisz auto, to czy zastanawiasz się jaki masz teraz włączony bieg? Jak posługujesz się językiem obcym to w jakim języku myślisz: ojczystym, czy też tym którego w danej chwili używasz? Czwarty poziom jest najwyższym w procesie nauki, nazywa się nieświadomą kompetencją. To jest ten moment kiedy to coś nowego stało się dla Ciebie czymś naturalnym, stało się elementem Twojego życia.
Dlaczego piszę o procesie nauki dorosłego człowieka? Bardzo często funkcjonujemy wykorzystując negatywne nawyki, schematy myślowe, które nas ograniczają, nie pozwalają rozwinąć skrzydeł, wyuczone podczas dzieciństwa, oraz w trakcie zdobywania doświadczenia życiowego. Nie chcemy jednak nic z tym zrobić. Dlaczego? Sprawa jest niezwykle prosta. Jesteśmy na poziomie nieświadomej niekompetencji. Nie wierzymy, że można inaczej. Dopiero kiedy wejdziemy na poziom drugi, świadomej niekompetencji to być może znajdujemy motywację, aby coś z tym zrobić. Moje wcześniejsze i przyszłe wpisy mają na celu pokazanie Ci, że jeżeli czujesz się z czymś źle, niekomfortowo, albo Twoje zachowania wpływają negatywnie na innych (i zdajesz sobie z tego sprawę, co nie jest takie oczywisteJ) może warto to zmienić, wejść na poziom świadomej niekompetencji, aby pokazać przede wszystkim sobie, że można inaczej. Na poziomie drugim i trzecim kluczowa jest motywacja do działania oraz konsekwencja. Bez tego tak szybko jak zacząłeś, tak szybko zakończysz, nie utrwalając nowego, lepszego nawyku. Wrócisz do starych negatywnych zachowań. Poziom trzeci to jest okres nauki. Źródeł zdobywania wiedzy masz całą masę: szkolenia, kursy, czytanie książek, obserwowanie i naśladowanie innych, tych którzy już to coś mają. W przypadku pracy nad zmianą przekonań idealny jest coaching, trening mentalny, ale czasami zwykła rozmowa z przyjacielem już może mieć pozytywny wpływ na zmianę. Na swoim blogu zamieszczam i będę zamieszczał przykłady jak można zmieniać własne negatywne przekonania. Przykłady te podaję po to, abyś chciał skruszyć skorupę, która otacza Twój schemat myślenia i ogranicza w działaniu. Te przykłady mają inspirować Ciebie do podjęcia pierwszego, następnie drugiego, trzeciego i kolejnego kroku, mają one motywować Ciebie do działania. A jeżeli już się to stanie to uzyskasz poziom przepływu, uniesienia o którym napiszę w kolejnym wpisie.
Zapisując się na mojego newslettera otrzymasz opis procesu, którego celem jest odkrycie jednego z Twoich ograniczających przekonań. Następnie wspólnie popracujemy nad tym jak wejść z poziomu nieświadomej niekompetencji na poziom świadomej kompetencji. Dodatkowo otrzymasz dostęp do ćwiczenia poprawiającego Twój poziom samooceny. Zapis się już teraz!!!
Źródło:
Czasami warto się zatrzymać i poszukać w swoim otoczeniu, w sobie samym wartości dzięki, [...]
„Cierpliwie i konsekwentnie twórz wizję siebie w przyszłości, realizując po drodze małe [...]