Niezwykła podróż. Najważniejsze dwa pytania w Twoim życiu.

„Każdego ranka masz dwa wybory: kontynuować sen z Twoimi marzeniami, albo wstać i je realizować”

Anonim

Jest piękny letni poranek. Wchodzisz do niewielkiego ogrodu, w którym kwitnie wiele różnokolorowych kwiatów. Czujesz ich pięknych zapach. Słońce ogrzewa Twoją twarz. W oddali słyszysz śpiew ptaków. Jest naprawdę miło i sympatycznie. Idziesz wąskim chodnikiem w kierunku małego domku z poddaszem, który stoi na końcu tego pięknego ogrodu. Jego ściany są beżowe, a dachówka ma czerwono-bordowy kolor. Po lewej i prawej stronie widzisz okna z otwartymi drewnianymi okiennicami. Przed domem jest mały ganek, w jego głębi znajdują się dębowe drzwi.  Dom z ogrodem, w połączeniu z przenikającym wszędzie kwiatowym zapachem i śpiewem ptaków, powoduje że czujesz się jakbyś był w jakieś bajce.

Podchodzisz do drzwi, kładziesz rękę na chłodnej mosiężnej klamce i delikatnie naciskasz. Drzwi bez większych problemów otwierają się. Słyszysz delikatne skrzypnięcie dawno nie smarowanych zawiasów. Wchodząc do środka ogarnia Cię dziwne uczucie. Z jednej strony wiesz, że jesteś tutaj pierwszy raz. Z drugiej jednak masz wrażenie jakby to miejsce było Ci doskonale znane.

Przed sobą widzisz niewielki korytarz. Po lewej i prawej stronie zauważasz uchylone drzwi. I choć nigdy nie byłeś po ich drugiej stronie to wiesz, że jedne prowadzą do kuchni, a drugie do salonu. Rozglądasz się dookoła. Zwracasz szczególną uwagę na zdjęcia, których jest mnóstwo i wiszą każdym możliwym miejscu. Te fotografie są Ci znajome ponieważ widzisz na nich siebie, Twoją rodzinę i przyjaciół. Jest w nich jednak coś dziwnego, coś wyjątkowego. Nie masz pojęcia, co to dokładnie jest, ale wiesz, że już za chwilę zagadka ta zostanie rozwiązana.

W całym domu odczuwalny jest delikatny, przyjemny zapach świeżo upieczonego ciasta. Wraz z każdym Twoim kolejnym krokiem, staje się on coraz bardziej intensywny. Na końcu korytarza dokładnie przed Tobą są drewniane schody, które prowadzą na poddasze. Powoli zbliżasz się do nich. Kiedy już przy nich stoisz, kładziesz rękę na poręczy czując ciepło drewna, z którego jest zrobione. Stawiasz kolejne kroki, wchodząc do góry po stopniach. Zastanawiasz się co Cię tam, na poddaszu, czeka. Czujesz delikatny dreszczyk emocji wymieszany z ciekawością. Stawiasz krok po kroku nie spiesząc się za bardzo. Im wyżej wchodzisz, tym uczucie ekscytacji narasta w Tobie. Wiesz, że już za chwilę odkryjesz tajemnicę tego z jednej strony bajkowego, z drugiej jednak tajemniczego miejsca. Pomimo delikatnej niepewności która Ci towarzyszy jesteś spokojny, ponieważ jest Ci tutaj dobrze, tak jakbyś żył w tym domu od lat. W tle słychać subtelną, wyciszoną muzykę która powoduje, że to miejsce staje się dla Ciebie jeszcze bardziej przyjazne, cieplejsze i miłe. Kiedy już jesteś na górze również tutaj na korytarzu zauważasz kolejne znajome Ci zdjęcia. Obok Ciebie są uchylone drzwi, przez które przenika światło słoneczne. Popychasz je delikatnie ręką, aby zobaczyć co jest po ich drugiej stronie. Przed Tobą jest pokój. Na podłodze jest rozłożony puszysty beżowy dywan. Błękitne ściany na które pada światło przenikające przed duże okno powoduje, że to miejsce wydaje się naprawdę przytulne. Po lewej stronie przy ścianie postawiona jest niewielka jasna komoda i biurko na którym stoi lampka nocna. Obok jest niewielka biblioteczka, wypełniona po brzegi książkami. Zerkasz na prawą stronę pokoju. Widzisz łóżko, którego górna część przysunięta jest do ściany. Na łóżku leży osoba odwrócona do Ciebie plecami. Jest ona przykryta jasną narzutą. Już na pierwszy rzut oka wiesz, że ta osoba jest w bardzo dojrzałym wieku. Może ma 85, może 95 lat. Zbliżasz się do niej. Twoja ciekawość, ale również niepewność narasta. Zastanawiasz się kto to jest? I kiedy podchodzisz do niej odwraca się do Ciebie. Otwiera oczy i jak tylko Ciebie zauważa na jej twarzy pojawia się szeroki uśmiech. Przyglądasz się jej dokładnie. Na policzkach i czole ma już wiele zmarszczek. Jej oczy jednak promieniują pełnią radości i szczęścia.  To może wydawać się dziwne, bo WIESZ, że to są ostanie dni jej życia. Mimo to emanuje z niej niesamowita pozytywna energia. Przyglądasz jej się dokładnie i widzisz znajome rysy twarzy, ten sam kontur, oczu, nosa, ust, policzków, czoła. I w tym momencie czujesz, że brakuje Ci powietrza i łzy zaczynając płynąć z Twoich oczu. Teraz ZROZUMIAŁEŚ, że tą osobą jesteś TY…..

Czujesz jak serce Ci dudni, trochę z radości, trochę z zaskoczenia. W tym momencie zrozumiałeś, co było dziwnego na tych zdjęciach, które widziałeś przed chwilą. To były Twoje zdjęcia nie tylko z Twojej przeszłości, ale również z Twojej przyszłości. Z lat, które jeszcze są przed Tobą. A dom w którym przebywasz to jest Twój dom z przyszłości. I patrząc na tą szczęśliwą, uśmiechniętą osobę zadaj sobie dwa niezwykle ważne pytania.

JAKĄ NAJWAŻNIEJSZĄ, ŻYCIOWĄ RADĘ TA OSOBA MOŻE DAĆ TOBIE TU I TERAZ?

JAKIE TA STARSZA OSOBA MIAŁA CELE ŻYCIOWE I JAK JE OSIĄGNĘŁA? …bo wiesz o tym, że je zrealizowała.

Poczekaj na odpowiedź. Nie musisz się spieszyć.

Jeżeli chcesz możesz z Tą osobą… z Sobą dłużej porozmawiać. Być może odpowie Ci na inne ważne dla Ciebie pytania.

A kiedy już skończysz, jeśli masz ochotę to wyjdź z tego magicznego pokoju, obejrzyj dokładnie zdjęcia z Twojej przyszłości, zobacz co na nich jest. Następnie będąc na zewnątrz domu zerknij jeszcze raz na ogród, poczuj zapach kwitnących kwiatów, posłuchaj śpiewu ptaków i jeszcze raz zastanów się nad tym czego przed chwilą dowiedziałeś się o sobie.

Jak chcesz tą wiedzę wykorzystać?

Radek Toporek

PS1. Szukasz motywacji do działania? klik

PS2. Podziel się w komentarzach swoimi przemyślaniami. Niech Twoje spostrzeżenia inspirują innych do działania.

PS3. Czy wiesz, że zapisując się na mojego newslettera otrzymasz bezpłatnie dwa ćwiczenia? Pierwsze poprawiające Twoją wiarę w siebie i drugie dzięki któremu zmienisz ograniczające Ciebie przekonania. Nie czekaj, zapisz się i działaj!!!